Wraz z rozwojem ruchu tradycjonalistycznego w Kościele, również w Polsce, coraz więcej osób zdaje sobie sprawę ze swoistego "uprzywilejowanego" statusu liturgii sprawowanej przez Biskupów Rzymu. Można powiedzieć, że historia liturgii rzymskiej - apostolskiej (o której traktuje drugi z naszych cyklów) posiada pewną dwubiegunowość: z jednej strony jest ona nosicielką najstarszych tradycji, z drugiej utrwala ona w sobie pewne (niekiedy ekumeniczne) wzorce głęboko zakorzenione w tym, co moglibyśmy nazwać pogłębioną świadomością liturgiczną.
Ku czci św. Piotra Apostoła
Cykl ten ma na celu omówienie tych najbardziej charakterystycznych i wyjątkowych - a jednocześnie najmniej znanych - elementów liturgii Kurii Rzymskiej, które trwały w większości do czasów przeprowadzenia liturgicznej rewolucji drugiej połowy ubiegłego stulecia.
Przedmiotem kolejnych części cyklu będą:
1. Papieskie Secretarium (z antycznych Ordines Romani)
2. Papieska Falda
3. Papieskie Flabella
4. Papieskie Faldistorium
5. Ryt nazywany Ut adoret sancta
6. Antyczne zalecenie Nunquam super altari
7. Śpiew Lekcji i Ewangelii po grecku
8. Antyczna zasada dwóch ambon
9. Ryt zwany Probe lub też Praegustatio
10. Obrus eucharystyczny Incarnatus est
11. Ryt przyjęcia Komunii św. ad sedem exaltatam
12. Ryt przyjęcia Komunii św. z kielicha
13. Ceremonie kanonizacji
14. Ryt Mszy św. coram Papa
15. Urząd Mistrza Ceremonii Papieskich
16. Zasada sekretu dotyczącego papieskich liturgii
Listę tę można by znacznie wydłużyć, jednak o pozostałych cechach charakterystycznych papieskich liturgii z pożytkiem można poczytać w dostępnych w sieci internetowej zasobach (w tym dawnych oraz współczesnych opracowaniach naukowych lub popularnonaukowych).