Papież Benedykt XIV wynosząc kościół św. Franciszka w Asyżu do godności bazyliki patriarchalnej oraz kaplicy papieskiej (Fidelis Dominus z dnia 25 marca 1754 r.) przepisał, aby w górnym jak i w dolnym kościele wznieść tron papieski zarezerwowany Biskupowi Rzymu. Z tego też względu ten sam papież opublikował własny ceremoniał dla tej świątyni:
Caeremoniale pro basilica Assisiensi Benedicti XIV Pontificis Maximi iussu editum, in Patriarchalem et Capellam Papalem erecta, Romae 1754 [1]
Caeremoniale pro basilica Assisiensi Benedicti XIV Pontificis Maximi iussu editum, in Patriarchalem et Capellam Papalem erecta, Romae 1754 [2]
Caeremoniale pro basilica Assisiensi Benedicti XIV Pontificis Maximi iussu editum, in Patriarchalem et Capellam Papalem erecta, Romae 1754 [3]
Niecałe dwieście lat później, staraniem papieża Benedykta XV dwóch synów św. Franciszka (Paschalis Brugnani OFM, konsultor Świętej Kongregacji Obrzędów oraz Gregorius Ciarelli OFM) opracowało Caeremoniale Patriarchalis Basilicae et Capellae Papalis sanctae Mariae Angelorum de Portiuncula a Summo Pontifice Benedicto XV approbatum (Romae 1926), które w znacznej części wzoruje się na wcześniejszym ceremoniale.