Prosimy Cię, Panie, dozwól nam godnie uczestniczyć w tym misterium, ilekroć bowiem sprawujemy pamiątkę Ofiary Chrystusa, spełnia się dzieło naszego Odkupienia
Sekreta dziewiątej Niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego
Liturgia, będąc źródłem i szczytem działalności Kościoła, kształtuje go i czyni płodnym. Wielkość Liturgii katolickiej polega na tym, że uobecnia ona wielkie dzieło naszego Zbawienia dokonane przez Pana naszego Jezusa Chrystusa na Kalwarii. Uczestnicząc we Mszy świętej stajemy pod Krzyżem Zbawiciela razem z Jego Dziewiczą Matką i umiłowanym uczniem, by czerpać łaskę po łasce z otwartego Serca Chrystusa. Ten cud Bożego Miłosierdzia dokonuje się w przestrzeni ceremonii liturgicznych, które mają za cel unosić naszą duszę ku Bogu i ukazywać nam przez znaki i symbole prawdy naszej świętej Wiary.
Matka Chrystusa Pana została wybrana odwiecznym wyrokiem Bożym jako droga, przez którą Pan nasz Jezus Chrystus przyszedł na świat, by dokonać dzieła Odkupienia, oraz wiernie i dyskretnie towarzyszyła swojemu Boskiemu Synowi w czasie całej Jego misji, posłusznie wypełniając Wolę Ojca Niebieskiego aż po tajemnicę Krzyża. Podobnie mistrzowie ceremonii liturgicznych powołani są w Kościele, by spełniać posługę cichą i odpowiedzialną względem Misterium Chrystusa Zbawcy, dokonującym się w Ofierze Mszy świętej i udzielaniu Sakramentów i sakramentaliów. Posługa mistrza ceremonii powinna być zupełnie niezauważalna, dyskretna, pełna miłości do Zbawiciela i Jego mistycznego Ciała - Kościoła, posłuszna prawom i zwyczajom liturgicznym oraz Tradycji tegoż Kościoła.
Ojciec Święty Benedykt XVI, jeszcze jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary, dostrzegał wiodącą rolę Liturgii w życiu Kościoła, a przyczynę kryzysu, w jakim Kościół się znalazł po Soborze Watykańskim II upatrywał w kryzysie Liturgii. Od początku swojego pontyfikatu Papież wkłada wiele wysiłku, by odbudować świadomość liturgiczną wśród katolików i przezwyciężyć hermeneutykę zerwania. Wybór ks. Guido Mariniego na Mistrza Ceremonii papieskich wpisuje się w owo zaangażowanie Ojca Świętego. Po tym, jak papież powierzył ks. Guido Mariniemu funkcję ceremoniarza, mogliśmy, oprócz powrotu pewnych elementów tradycyjnej liturgii papieskiej, zaobserwować przede wszystkim dowartościowanie wymiaru kontemplacyjnego Służby Bożej oraz jej wymiaru chrystocentrycznego.
Ufam, że ta pozycja pozwoli przybliżyć czytelnikom nie tylko postacie ceremoniarzy papieskich, k.s Guido Mariniego i kardynała Enrico Dantego, lecz także spojrzeć na dzieło reformy reformy oczami Mistrza Ceremonii odpowiedzialnego za praktyczne wprowadzanie w życie zamierzeń Ojca Świętego Benedykta XVI.
ks. Konstantyn Najmowicz IBP
---
ks. Guido Marini, Sługa liturgii, (opr. B. Krzych), Ząbki 2010, s. 9-10
ks. Guido Marini, Sługa liturgii, (opr. B. Krzych), Ząbki 2010, s. 9-10